BURGERPARTICIPATIE
Het CDA vindt dat burgers op elk niveau moeten worden betrokken bij de beleidsvoorbereiding van besluiten die hun zelf aangaan. Niet alleen individuele burgers, maar ook kerken, verenigingen, actiegroepen, scholen, bedrijven, etc. dienen door middel van democratische inspraakprocedures daadwerkelijk invloed te kunnen uitoefenen op de invulling van hun leef-, woon- en werkomgeving.
Het CDA streeft naar een kwalitatief hoogstaand wijkbeheer waarbij burgers in overleg met de deelgemeente en gemeentelijke bedrijven gezamenlijk zorgdragen voor een woonomgeving die als schoon, heel, prettig en veilig wordt ervaren.
Het CDA verwacht van het deelgemeentebestuur voorstellen om deze burgerparticipatie in de praktijk verder gestalte te geven.
Een frase uit het verkiezingsprogramma van de PvdA - Hoek van Holland:
DUURZAAMHEID IN BALANS
De Hoekse PvdA blijft zich verzetten tegen de bestaande plannen voor de ontwikkeling van de Oranjebuitenpolder. Wij willen een voor iedereen toegankelijk gebied: recreatie in de natuur en geen hoogdravende natuurontwikkeling met huizenbouw voor een kleine elite.
De huidige bewoners moeten kunnen blijven; hun woningen en bedrijven moeten worden geïntegreerd in de planvorming.
Een ander prachtig gebied net buiten ons dorp, de Lange – en Korte Bonnen, moet haar huidige agrarische bestemming ook in de toekomst behouden.
Het is fijn om bij verkiezingen te merken dat politici zich zo betrokken tonen. De Stichting De Bonnen wacht af of deze betrokkenheid ook vertaalt wordt in betrouwbaarheid als het aankomt op uitvoering van deze mooie beloftes en voornemens.
Voor het werkgebied van onze stichting zijn allerlei ruimtelijke plannen gemaakt, soms op basis van lobbywerk van een pretparkcommissie (Floriade!) en soms als resultaat van handjeklap tussen de overheid en landschaps- en natuurbeschermingsorganisaties (natuurgebiedsplannen!). De burger en ondernemer van het betreffende gebied staan hierbij dan buitenspel. Er mogen bedenkingen, bezwaarschriften en beroepsschriften worden ingediend. De plannenmakers hebben echter vaak de illusie dat bedenkingen genegeerd kunnen worden en dat een bezwaar en beroep er is om ongegrond te worden verklaard.
Daarbij bestaat ook de indruk dat het platteland c.q. een polder wordt ervaren als “leeg” gebied, hetgeen uitnodigt tot invulling door planologen. Het is en blijft nog vaak “democratie” van bovenaf i.p.v. onderop en besluiten worde nog te vaak genomen door toe te geven aan lobbywerk of op basis van een persoonlijk hobbyisme. In de raad (als hoogste orgaan) is ook helaas weinig kennis en daardoor begrip waar te nemen van alle facetten van een polder. Vroeger was de relatie tussen boer en burger korter. Iedereen had wel familie die of boer was of werkzaam was bij een boer. Men wist van het wel en wee van de boerderij, alles wat er bij komt kijken om een agrarisch bedrijf te exploiteren en men wist ook hoe de boer niet alleen in, maar ook met de natuur leefde. Die tijd is verdwenen: de burger/ de consument is vervreemd geraakt van het productieproces van voedsel en de natuurlijke processen in een polder. Men denkt niet meer in organische processen, maar in mechanische processen. De natuur laat zich echter niet automatiseren en ontwikkelingen daarin blijven moeilijk te voorspellen. Een boer is afhankelijk van het weer en de natuur. Daarnaast is hij afhankelijk van ontwikkelingen in de wereldeconomie. Ook dat laat zich moeilijk voorspellen. Helaas moet worden geconstateerd dat volksvertegenwoordigers zich nogal eens een oordeel aanmatigen zonder kennis van zaken en een houding aannemen welke niet getuigt van respect en rechtlijnige ondubbelzinnigheid
Het bestuur van de Stichting de Bonnen wenst dan ook meer tijd te gaan besteden aan het goed informeren van politici over de Bonnen om een goede besluitvorming mogelijk te maken. Dit lijkt op het lobbywerk van andere organisaties, maar is meer zintuiglijk van aard. Iemand die met kennis van zaken in een polder kijkt, ruikt, luistert, voelt en proeft, beseft het belang van het vastleggen van het verleden en het vasthouden voor de toekomst van deze oase van groen in het industriële landschap rondom de Bonnen.
Daarom pleiten wij in een ander hoofdstuk ook voor een integrale gebiedsvisie, d.w.z. een visie waarin een economisch perspectief zit voor de aanwezige vier bedrijven met het hoofdberoep in de landbouw en waarin rekening wordt gehouden met maatschappelijke wensen t.a.v. water(berging), natuur en recreatie. Vaak blijkt dan een multifunctioneel gebruik mogelijk te zijn en een dergelijke gebiedsvisie (van onderop) leidt tot meer draagvlak en minder procedures dan een ruimtelijk plan (van bovenaf). Een dergelijk meervoudige bestemming kan vervolgens in een ruimtelijk plan worden vastgelegd.
Het palet van de polder zal slechts kleurrijker worden als er meerdere vormen van gebruik mogelijk zijn i.p.v. duidelijk afgebakende eenheden "“natuur”, “water”, “recreatie”, “landgoederen”, “pretpark”, “camping” en “manege”.
In dit hoofdstuk geven wij u een indruk van alle ruimtelijke claims die momenteel bestaan, in een volgend hoofdstuk laten wij u zien wat feitelijk eerst zou moeten gebeuren: een visie op het gebied de Bonnen welke recht doet aan de cultuurhistorie, een rendabele agrarische bedrijfsvoering, de mogelijkheden tot inpassing van natuur- en landschapselementen met bijbehorend agrarisch natuurbeheer, de recreatieve mogelijkheden en de problemen t.a.v. de waterhuishouding.